bomba paliwowo-powietrzna,
jeden z rodzajów środków walki;
bomba paliwowo-powietrzna
Encyklopedia PWN
substancja palna stanowiąca ładunek bomby (tlenek etylenu, tlenek propylenu, węglowodory ciekłe) zostaje rozproszona w powietrzu w miejscu będącym celem ataku i tworzy obłok mieszaniny paliwowo-powietrznej — mieszaninę tę detonuje się za pomocą wybuchu ładunku inicjującego. Wybuch mieszaniny paliwowo-powietrznej jest nazywany wybuchem przestrzennym (objętościowym), w odróżnieniu od wybuchu klas. materiałów wybuchowych (wybuch punktowy); ciśnienie wybuchu bomby paliwowo-powietrznej osiąga wartość kilku MPa; działanie b.p.-p jest w niektórych przypadkach efektywniejsze od działania klas. materiałów wybuchowych.