współzawodnictwo pracy,
rywalizacja zawodowa, propagowana w państwach bloku sowieckiego;
współzawodnictwo pracy
Encyklopedia PWN
współzawodnictwo pracy pojawiło się w ZSRR — 1935 górnik z Donbasu A. Stachanow, który 14-krotnie przekroczył normę wydobycia węgla, wezwał do rywalizacji innych robotników; propagowane przez związki zawodowe, współzawodnictwo pracy było narzędziem zwiększenia intensywności pracy; prowadziło do szybkiego wyniszczenia organizmu, a nawet przedwczesnej śmierci tzw. przodowników pracy socjalistycznej. W Polsce współzawodnictwo pracy zapoczątkowali w połowie 1945 górnicy węglowi i włókniarze łódzcy; propagowano zwłaszcza apel W. Pstrowskiego z VIII 1947 o współzawodnictwie w wydobyciu węgla; w okresie realizacji planu 6-letniego upowszechniono współzawodnictwo pracy w przemyśle, budownictwie (tzw. trójki murarskie), handlu oraz przy realizacji obowiązkowych dostaw w rolnictwie.
