współczynnik humanistyczny

współczynnik humanistyczny,

postulat metodologiczny rozpatrywania zjawisk społecznych jako aktualnego lub potencjalnego przedmiotu ludzkich czynności, domagający się od socjologa oraz przedstawicieli wszelkich nauk humanistycznych i społecznych patrzenia na rzeczywistość oczami jej uczestników, a nie oczami obserwatora;

nie można więc ograniczyć się do obserwacji zachowań jednostki; należy dociekać, co one dla niej samej znaczą; nie podważa tej zasady to, iż jakaś osoba może się mylić w ocenie lub rozumieniu własnych zachowań czy zachowań własnej grupy; zgodnie z zasadą w.h. powinno się brać pod uwagę nawet najbardziej nieprawdopodbne motywy działań grup i jednostek, gdyż tylko to daje szansę i umożliwia odpowiednie wpływanie na ich zachowanie. Koncepcja w.h. była reakcją na próbę wprowadzenia w naukach humanistycznych i społecznych takich samych kryteriów metodologicznych, jak w naukach przyrodniczych; jest jedną z fundamentalnych zasad socjologii humanistycznej; twórcą koncepcji w.h. był F.W. Znaniecki.