wolność mórz

wolność mórz,

zasada prawa międzynarodowego, która ukształtowała się na przełomie XVII i XVIII w. jako zwyczajowa zasada prawna wolności morza pełnego, a zarazem zasada władztwa państwa na morzach przybrzeżnych;

pierwsze teoretyczne uzasadnienie zasady wolności mórz przedstawił 1609 holenderski prawnik i dyplomata H. Grotius w pracy Wolność mórz (wydanie polskie 1955); skodyfikowana zasada wolności mórz została ujęta w konwencji genewskiej o morzu pełnym z 1958 i potwierdzona w konwencji prawa morza z 1982.