wojna 1812 roku
 
Encyklopedia PWN
wojna 1812 roku, zw. też drugą wojną o niepodległość Stanów Zjednoczonych,
wojna USA z Wielką Brytanią 1812–14.
Wywołana głównie restrykcjami brytyjskimi wobec żeglugi i handlu morskiego USA (neutralnych w okresie francusko-brytyjskich zmagań w epoce napoleońskiej), naruszającymi suwerenność USA i przynoszącymi straty ekonomiczne; przyczyną były też zadrażnienia amerykańsko-brytyjskiego w sprawie Indian; wojny z Wielką Brytanią i Indianami oraz podboju brytyjskiej Kanady i hiszpańskiej Florydy domagali się osadnicy i politycy ze stanów zachodnich i południowych, przeciwne im były związane z handlem morskim północne i środkowe stany nadatlantyckie; 18 VI 1812 prezydent J. Madison ogłosił przyjętą przez Kongres deklarację wojny; 1812 ofensywy sił lądowych USA na Kanadę zakończyły się fiaskiem, 1813 flota amerykańska pokonała Brytyjczyków w bitwie na jeziorze Erie; na marginesie działań brytyjsko-amerykańskich toczył się konflikt z Indianami; brytyjska blokada wybrzeża USA sparaliżowała amerykański handel zagraniczny i przywódcy północnych i środkowych stanów nadatlantyckich rozważali możliwość ich secesji z Unii; 1814 operacje brytyjskie w USA zakończyły się niepowodzeniem; 24 XII 1814 podpisano pokój gandawski; 8 I 1815 obie strony nieświadome jego zawarcia, stoczyły pod Nowym Orleanem największą bitwę tej wojny, zakończoną klęską Brytyjczyków; wojna potwierdziła niepodległość i suwerenne prawa USA oraz utrwaliła ich skłonność do izolacjonizmu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia