wodoru nadtlenek

wodoru nadtlenek, H₂O₂,

związek wodoru z tlenem zawierający grupę nadtlenkową –O–O–;

bezb., syropowata ciecz o temp. krzepnięcia −0,89°C; w stanie czystym — trwały; w obecności zanieczyszczeń, pod wpływem ogrzewania lub promieni nadfioletowych rozkłada się (niekiedy z wybuchem) na wodę i tlen; rozpad n.w. silnie katalizują niektóre enzymy (np. peroksydazy); bardzo dobrze miesza się z wodą; nadtlenek wodoru i jego roztwory wodne mają silne właściwości utleniające; 3-procentowy roztwór wodny nadltenku wodoru jest zw. wodą utlenioną, 30-procentowy — perhydrolem; n.w. jest stosowany gł. jako środek utleniający, bielący i dezynfekujący, również w analizie chem., jako inicjator reakcji polimeryzacji oraz jako składnik (utleniacz) rakietowych materiałów pędnych.