wirówka

wirówka,

urządzenie do rozdzielania ciekłych mieszanin niejednorodnych (np. zawiesin, emulsji, mieszanin cieczy) na składniki o różnej gęstości;

działa na zasadzie proporcjonalności siły odśrodkowej do masy cząstek i cieczy; rozróżnia się w.: talerzowe i bębnowe. W. bębnowe dzieli się na: w. filtracyjne — o bębnie wykonanym z perforowanej blachy i o działaniu opartym na filtracji wspomaganej działaniem siły odśrodkowej, oraz w. sedymentacyjne — o bębnie wykonanym z pełnej blachy, w którym ciecz o mniejszej gęstości zbiera się w obszarze osi wirówki. w., a ciecz o większej gęstości lub ciało stałe — gromadzi się na wewn. ścianie w.; fazy są odprowadzane w sposób ciągły lub okresowy; w. filtracyjne służą do rozdzielania zawiesin o krystal. lub ziarnistej budowie cząstek stałych, sedymentacyjne — do wydzielania trudno filtrujących się osadów z ciał stałych i emulsji; w. laboratoryjne wykonują kilka tysięcy obrotów/min; do rozdzielania układów koloidalnych służą ultrawirówki, ich prędkość obrotowa zwykle wynosi kilkanaście tys. obrotów/min, służą do osadzania cząstek o wymiarach rzędu 0,1 µm. W. sedymentacyjne są używane również do odwadniania ciał stałych o małej zawartości cieczy (np. wilgotnych tkanin). W., zwane w. separacyjnymi do rozdzielania mieszanin cieczy lub zawiesin o małym steżeniu, to zwykle w. talerzowe.