wielki książę,
tytuł zwierzchniego księcia, pierwotnie na Rusi wyróżniający go spośród książąt dzielnicowych;
wielki książę
Encyklopedia PWN
tytułu wielkiego księcia używali książęta kijowscy, od XII w. włodzimierscy, a później przybierali go inni książęta dzielnicowi (od XIV w. suzdalscy i moskiewscy); od XIII w. tytułu tego używali też władcy Litwy; 1815 przybrali tytuł wielkiego księcia niektórzy władcy księstw niemieckich i Luksemburga; tytuł ten nosili też od XVIII w. członkowie rosyjskiej rodziny cesarskiej.
