widikon
rodzaj lampy analizującej, której działanie jest oparte na zjawisku fotoprzewodnictwa;
[łac.-gr.],
widikon
Encyklopedia PWN
analizowany obraz jest rzutowany (poprzez układ opt.) na tzw. elektrodę sygnałową pokrytą z zewnątrz warstwą materiału przezroczystego dla światła, a od wewnątrz — warstwą materiału fotoprzewodzącego; światło po przejściu przez warstwę przezroczystą pada na warstwę fotoprzewodzącą, wywołując w niej zmiany przewodnictwa, w wyniku których powstaje na elektrodzie ładunkowa kopia analizowanego obrazu; w celu przetworzenia obrazu ładunkowego na sygnał elektr. stosuje się wybieranie elektronowe wiązką powolnych elektronów (przetwornik wizyjny). W. został oprac. na pocz. lat 60. XX w., a na przeł. lat 70. i 80. wyparty przez przetworniki CCD.
