wiąd rdzenia
 
Encyklopedia PWN
wiąd rdzenia,
med. późna postać kiły układu nerwowego, rozwijająca się po 20–35 latach od chwili zakażenia;
dochodzi do zwyrodnienia korzonków i powrózków tylnych rdzenia kręgowego; objawy: zwężenie i zniekształcenie źrenic, brak ich reakcji na światło, zniesienie odruchów ścięgnistych, niezborność, ostre napady bólów, gł. w kończynach dolnych, zaburzenia czucia, trudności w oddawaniu moczu, zaburzenia chodu; leczenie antybiotykami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia