wawrzyn szlachetny

wawrzyn szlachetny, laur, drzewo laurowe, wawrzyn bobek, Laurus nobilis,

gatunek rośliny okrytozalążkowej, drzewiastej z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae), występujący dziko w obszarze śródziemnomor. (jako pozostałość po uprawach) i tamże uprawiany od starożytności, pochodzący prawdopodobnie z Azji Mniejszej;

dorasta do 10 m wys.; w klimacie chłodnym uprawiany w pojemnikach w celu dekorowania dużych wnętrz; liście lancetowate (dł. do 10 cm), aromatyczne (laurowe liście); kwiaty drobne, zielonkawożółte, owoc — czarny, wydłużony, aromatyczny pestkowiec (zawiera leczn. olej wawrzynowy); w staroż. Grecji poświęcony Apollinowi; tamże gałązkami wawrzynu wieńczono zwycięzców w agonach (zawodach) artyst. i sport. (stąd liść w. jest symbolem sławy i zwycięstwa); w sztuce motyw ornamentyki rzymskiej i klasycystycznej.