wągrzyca

wągrzyca, cysticerkoza,

med., wet. choroba pasożytnicza ludzi i zwierząt wywołana postacią larwalną tasiemca uzbrojonego;

występuje gł. w Afryce, Ameryce Południowej, Azji, rzadziej w Europie; wągrzyca człowieka jest następstwem przedostania się do jego ustroju drogą pokarmową (również przez samozarażenie) jaj inwazyjnych, z których rozwijają się wągry umiejscawiające się w mięśniach, płucach, mózgu i innych narządach; objawy zależą gł. od zlokalizowania wągrów; zapobieganie: badanie wet. mięsa, higiena osobista.