tryt
 
Encyklopedia PWN
tryt
[łac. < gr.],
T lub ,
izotop wodoru o liczbie masowej 3;
względna masa atomowa 3,016049; promieniotwórczy — czas połowicznego rozpadu T1/2 = 12,32 lat; właściwości fiz. i chemiczne t. i jego związków wykazują znaczne różnice w porównaniu z wodorem (lekkim) H2 i jego połączeniami; w przyrodzie występuje w znikomej ilości (powstaje w górnych partiach atmosfery w reakcji jądr.: 14N + 1n = 12C + 3H); otrzymywany w sztucznych reakcjach jądr.; w mieszaninie z deuterem stosuje się go jako paliwo w reaktorach kontrolowanej syntezy jądr.; wykorzystywany jako wskaźnik izotopowy (do badań mechanizmów reakcji chem., procesów biochem., określania wieku różnych produktów).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia