tiofen, C4H4S,
związek heterocykliczny o wzorze ;
tiofen
Encyklopedia PWN
ciecz; temperatura topnienia −38°C, temperatura wrzenia 84°C; miesza się z rozpuszczalnikami org.; ma charakter aromatyczny, ulega reakcjom podstawienia w położeniu α do atomu siarki i reakcjom katalitycznego uwodornienia do tetrahydrotiofenu (tiofanu) oraz polimeryzacji i polikondensacji z aldehydami; występuje m.in. w produktach koksowania węgla (benzol), skąd może być wydzielony; pochodne t. są stosowane do wytwarzania środków leczn. lub — jako monomery — do wytwarzania polimerów przewodzących prąd elektryczny.