tetrachlorometan, tetrachlorek węgla, tetra, freon 10, CCl4,
związek chem.;
tetrachlorometan
Encyklopedia PWN
bezb., niepalna ciecz o charakterystycznym słodkawym zapachu, źle miesza się z wodą, dobrze z alkoholem etylowym, eterem; temperatura wrzenia 77°C; działa narkotycznie i trująco; nieaktywny chemicznie; wytwarzany przez chlorowanie metanu lub innych krótkołańcuchowych węglowodorów w temperaturze 600°C pod ciśnieniem 20 MPa; stosowany jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów i żywic; wykorzystywany w gaśnicach (tetrowych) oraz w niektórych syntezach.
