terenoznawstwo

terenoznawstwo,

ogół wiadomości i umiejętności praktycznych, umożliwiających orientowanie się i poruszanie w nieznanym lub mało znanym terenie.

W zakres t. wchodzą wiadomości o terenie (ukształtowanie, pokrycie) i jego właściwościach taktycznych, umiejętności posługiwania się mapami, kompasem i zdjęciami lotn., a także znajomość sposobów wykonywania prostych pomiarów oraz szkiców topograficznych i widokowych. T. jest wykorzystywane w turystyce kwalifikowanej i krajoznawstwie. Jako przedmiot szkolenia bojowego żołnierzy jest uważane za dziedzinę topografii, obejmującą zespół wiadomości o terenie i mapie z wojsk. punktu widzenia. T. wyodrębniło się w 2. poł. XIX w. w związku z wprowadzeniem map topograficznych do wyposażenia armii, a upowszechniło w okresie międzywojennym wraz z rozwojem turystyki kwalifikowanej i skautingu.