taran

taran, baran,

wojsk. machina oblężnicza używana w starożytności i średniowieczu do rozbijania bram i murów;

belka o żel. zakończeniu, uwiązana na łańcuchu, najczęściej w szopie na kołach lub walcach, podsuwana pod mury, osłaniająca żołnierzy przed pociskami nieprzyjaciela.