tąpanie
 
Encyklopedia PWN
tąpanie, tąpnięcie,
górn. wstrząsy podziemne, którym towarzyszą zjawiska akustyczne (huk, trzaski) i fala uderzeniowa, zachodzące wskutek naruszenia pierwotnego stanu równowagi górotworu, co prowadzi do gwałtownego wyładowania energii sprężystej nagromadzonej w górotworze;
jest spowodowane naruszeniem pierwotnego stanu równowagi górotworu, wywołanym eksploatacją złóż lub ruchami tektonicznymi; jest jednym z najpowszechniej występujących zagrożeń w kopalniach; powoduje pękanie skał wyrobiska (często jest przyczyną zawału), zniszczenie lub uszkodzenie obudowy kopalnianej, maszyn i urządzeń, a także wypadki śmiertelne; może wywoływać zagrożenia dodatkowe, a zwłaszcza wybuchy metanu, pyłu węglowego, pożary kopalniane.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia