talidomid,
pochodna kwasu α-N-ftalimidoglutarimidowego;
talidomid
Encyklopedia PWN
lek wprowadzony 1957 jako środek uspokajający i nasenny; wycofany ze sprzedaży 1961 ze względu na znaczne działanie teratogenne (uszkadzające płód) — przede wszystkim niedorozwój kończyn (fokomielię; tą wadą zostało dotkniętych ok. 10 tys. dzieci); badania nad mechanizmem teratogennego działania Talidomidu wykazały, że hamuje on w znaczny sposób tworzenie się naczyń krwionośnych i wywołuje obumieranie nowo utworzonych naczyń, może być więc pomocny w leczeniu wielu chorób nowotworowych i autoimmunizacyjnych; 1998 zarejestrowano Talidomid w USA jako środek w terapii guzowatej postaci trądu.
