tabaka
 
Encyklopedia PWN
tabaka
[hiszp.],
sproszkowany tytoń, uprzednio przefermentowany i wysuszony, produkowany gł. z odmiany tytoniu ‘Kentucky’, także z machorki, zwykle zażywany przez nos (pobudza do kichania); zażywanie t.;
rozpowszechniona gł. w XVIII–XIX w.; t. nazywano też tytoń fajkowy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia