szarańcza

szarańcza,

nazwa obejmująca gat. tropik. i subtropik. owadów prostoskrzydłych z rodziny szarańczowatych (Acrididae) o skłonności do tworzenia tzw. fazy stadnej — odbywającej wędrówki;

najbardziej znane gat.: szarańcza pustynna, Schistocerca gregaria, występująca od południowej Hiszpani przez całą północną Afrykę, Azję Mniejszą, Iran po Bangladesz i Indie; szarańcza wędrowna, Locusta migratoria, zamieszkująca południową Europę z nielicznymi stanowiskami w środkowej Europie oraz część Azji i Afryki (podgat.), w Polsce nie widziana od kilkudziesięciu lat; dł. ok. 5 cm; brunatna lub oliwkowozielona; groźny szkodnik upraw, gł. zbóż; największe gosp. znaczenie w skali globalnej ma szarańcza pustynna; ostatnie pojawy szarańczy o charakterze plagi wystąpiły w Afryce Północnej i Afryce Wschodniej oraz na Płw. Arabskim 1992–94.