szarak
 
Encyklopedia PWN
dł. ciała 50–65 cm, masa 3–5,5 kg; sierść szarobrązowa, podpalana, spodem biaława, końce uszu (słuchy) i spód ogona (omyk) — czarne; roślinożerny, żeruje gł. nad ranem i o zmroku; przerażony lub ranny wydaje donośny głos (kniazienie); zamieszkuje pola uprawne, suche łąki, zagajniki i skraje lasów; osiąga wiek 8–12 lat, dojrzewa płciowo po ok. 8 mies.; po ok. 44-dniowej ciąży samica rodzi 3–5 (lub mniej) młodych; 3–4 mioty rocznie; rozpowszechniony w całej Europie, prócz Płw. Iberyjskiego i północnej Skandynawii, w Azji od rz. Irtysz po Iran i Irak; łowny.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia