syntezator
elektroniczny instrument muz. (zaliczany do grupy elektrofonów) lub urządzenie do wytwarzania i przekształcania dźwięków do celów muz.;
[gr.],
syntezator dźwięku,
syntezator
Encyklopedia PWN
niekiedy imituje dźwięki instrumentów muz., stosowany też do tworzenia efektów dźwiękowych; skonstruowany w latach 60. XX w., m.in. przez R. Mooga; budowany w różnych wielkościach, zwykle z klawiaturą, często przenośny; używany jako instrument (zaliczany do grupy elektrofonów) w muzyce eksperymentalnej, także rozrywkowej, rockowej, jazzowej.
