stale odporne na korozję

stale odporne na korozję,

stale o szczególnej odporności na korozję uzyskanej przez wprowadzenie składników stopowych (głównie chromu) zwiększających zdolność stali do pasywacji;

w zależności od składu chemicznego rozróżnia się: stal trudno rdzewiejącą, stal nierdzewną, stal austenityczną kwasoodporną (zawierającą ok. 0,1% węgla, 18% chromu i 8–10% niklu; często oznaczaną symbolem 18–8); stale te stanowią podstawową grupę gatunków stali odpornych na: korozję atmosferyczną, wodną, działanie kwasów, soli, związków azotu, wody morskiej, chlorków i in.