słuchowa trąbka
 
Encyklopedia PWN
słuchowa trąbka, trąbka Eustachiusza,
przewód (u człowieka dł. ok. 36 mm) łączący jamę bębenkową z jamą gardzieli;
służy gł. do wyrównywania ciśnienia w jamie bębenkowej z ciśnieniem atmosferycznym (podczas otwierania się trąbki słuchowej przy przełykaniu); opisana w XVI w. przez B. Eustachiego.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia