silnik ultradźwiękowy
 
Encyklopedia PWN
silnik ultradźwiękowy,
precyzyjne, często miniaturowe urządzenie do napędu mech., wykorzystujące do wytworzenia siły posuwistej (s.u. liniowe) lub momentu obrotowego (s.u. rotacyjne) odpowiednio generowane (za pomocą elementów piezoelektr.) mody (mod) drgań ultradźwiękowych.
Istnieje wiele możliwości konstrukcji s.u.; np. s.u., w którym wytwarza się drgania podłużne i torsyjne w układzie wykorzystującym siłę tarcia pomiędzy rotorem a statorem wibratorem; cząstki akustyczne na powierzchni statora równoległego do powierzchni rotora wykonują ruch eliptyczny na skutek jednoczesnej generacji 2 modów drgań wzajemnie prostopadłych; eliptyczne przesunięcia cząstek akustycznych są wytwarzane za pomocą efektu piezoelektr. z określoną częst. ω i przesunięciem fazy o π/2 pomiędzy prędkościami drgań obydwu modów; wynikiem tego eliptycznego ruchu jest wytworzenie momentu obrotowego, który przenosi się na rotor; s.u. są wykorzystywane jako silniki krokowe, serwomechanizmy (w aparatach fot. i kamerach do automatycznego ustawienia ostrości).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia