shingeki
 
Encyklopedia PWN
shingeki
[śingeki; jap., ‘nowy teatr’],
jeden z nurtów japońskiego teatru nowoż. (oprócz shinpa i post-shingeki), powstał na pocz. XX w., dominował 1945–60;
sprzeczny z konwencją teatru nō i kabuki styl realist. (oddziaływanie teatru eur., zwłaszcza systemu Stanisławskiego), propagowanie dramaturgii eur. (W. Szekspira i H. Ibsena) i nowego dramatu jap. (towarzystwo lit. zał. przez Tsubouchiego Shōyō, Shimamurę Hōgetsu), powstanie wielu zespołów (założyciele pierwszego Osanai Kaoru, Hijikata Yoshi), bierność wobec problemów współczesności.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia