serwantka
niewielka szafa, oszklona z jednej lub trzech stron, najczęściej o podstawie prostokątnej lub trójkątnej, jedno- lub dwuskrzydłowa, nieraz z szufladami u dołu;
[fr. servante < servir ‘służyć’],
witryna,
serwantka
Encyklopedia PWN
często bogato zdobiona i z umieszczonym wewnętrznym lustrem; służy do przechowywania i eksponowania porcelany, sreber, szkieł itp.; weszła w użycie pod koniec XVII w., rozpowszechniona od połowy XVIII w., modna na początku XIX w.; często występowała parami; w XVIII w. stała się meblem salonowym.
