serodiagnostyka
metoda rozpoznawania chorób, gł. zakaźnych, oparta na zjawisku powstawania w surowicy krwi swoistych ciał odpornościowych pod wpływem drobnoustrojów chorobotwórczych;
[łac.-gr.],
serodiagnostyka
Encyklopedia PWN
bakterie wprowadzone do próbki surowicy krwi chorego aglutynują, jeśli w surowicy istnieją przeciwciała powstałe w następstwie zakażenia tymi samymi bakteriami; najbardziej znane odczyny: Widala (w durze brzusznym), Wessermanna (w kile), Weila-Felixa (w durze plamistym).
