sepet
skrzynka z drzwiczkami lub opuszczaną ścianką, za którą znajdowały się szufladki, niekiedy z pulpitem do pisania;
[tur., ‘kosz’],
sepet
Encyklopedia PWN
zdobiony okuciami, intarsją, inkrustacją, obciągany skórą lub malowany; służył do przechowywania klejnotów, dokumentów itp., często używany w podróży; rozpowszechniony w Polsce w XVII oraz w 1. połowie XVIII w.
