sat
 
Encyklopedia PWN
sat
[sanskr., ‘prawda’, ‘byt’],
w Rygwedzie termin odnoszący się do tego, co istnieje i jest prawdziwe tu i teraz, a zatem do przejawionego świata, kosmosu;
tak pojmowanemu s. przeciwstawiano to, czego tu i teraz nie ma i co, z punktu widzenia ludzkiego doświadczenia, jest fałszywe; poczynając od upaniszad, s. odnosi się do najwyższego bytu i prawdy — Absolutu w jego nieprzejawionej postaci, podczas gdy świat przejawiony wraz z jego zmiennością i nietrwałością, określany jest jako „to, co nieistniejące i nieprawdziwe”; w późniejszej hinduskiej filozofii, termin ten oznacza również „to, co słuszne i dobre”.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia