sardar

sardar, sirdar

[hindi < pers. sardār ‘naczelnik’, ‘dowódca’],

w Indiach okresu muzułmańskiego i kolonialnego tytuł dowódców w armiach księstw indyjskich, dziedzicznych naczelników grup plemiennych pogranicza indyjsko-afgańskiego, a także — ze względu na quasi-wojskową organizację ich wspólnoty rel. — wszystkich sikhów;

współcześnie używany niekiedy również wobec przywódców polit. i osób zajmujących wysokie stanowiska w administracji Indii i Pakistanu.