ruchliwość pracownicza
 
Encyklopedia PWN
ruchliwość pracownicza,
polityka społ. proces zmieniający miejsce jednostek lub grup w strukturach społecznych i w przestrzeni w wyniku zmiany miejsca i charakteru pracy oraz pozycji zawodowej;
ruchliwość pracownicza jest także nazywana mobilnością zasobów pracy; jest ona nieodłącznym elementem rynku pracy, a związek zachodzący między ruchliwością pracowniczą a sytuacją na rynku pracy ma znaczenie dla tworzenia się równowagi między popytem a podażą pracy. Powszechnie mówi się o 6 najważniejszych formach ruchliwości pracowniczej, które najczęściej występują komplementarnie w różnych kombinacjach: zmiana zawodu, zmiana zakładu pracy, zmiana gałęzi (pracy), zmiana miejsca pracy w sensie przestrzennym, zmiana statusu pracowniczego na status bezrobotnego i odwrotnie oraz zmiana polegająca na wejściu lub wyjściu do/z grupy aktywnych zawodowo (aktywność zawodowa). Krajowe i międzynarodowe badania rynku pracy wskazują na duże znaczenie ruchliwości pracowniczej dla osiągania względnej równowagi na rynku pracy. Rozwijane są także różnorodne formy jej wspierania zarówno w wymiarze mobilności zawodowej, jak i mobilności przestrzennej; przykładem mogą być działania w tym zakresie podejmowane przez UE; w wymiarze krajowym znaczenie mobilności zawodowej i przestrzennej jest ważne w kontekście wspierania procesów restrukturyzacji polskiej gospodarki.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia