rosyjskie szkło,
wyroby szklane wytwarzane na terenie Rosji;
rosyjskie szkło
Encyklopedia PWN
pierwsze huty szkła powstały w Dukaninie (1634) i Izmaiłowie (1669); w latach 30. XVIII w. zaczęto wytwarzać kryształowe kielichy o dekoracji szlifowanej i rytowanej; typowym motywem dekoracyjnym były portrety carów i ich monogramy w ozdobnej oprawie; 1753–69, dzięki eksperymentom M. Łomonosowa ze szkłem kolorowym, rozpoczęto produkcję mozaik o ostrych zestawieniach barwnych; w końcu XVIII w. zapanowała moda na szkła o bogatej gamie kolorystycznej z dekoracją złoconą oraz na żyrandole o fantazyjnych kształtach; w 1. poł. XIX w. huty szkła produkowały wazy dekoracyjne, fontanny i barwne tafle; równocześnie panowała moda na szkła szlifowane w stylu ang. oraz kolorowe w stylu czeskim i fr.; w 2. poł. XIX w. rozwinięto produkcję szkieł nawiązujących kształtem do staroruskich wyrobów rzemieślniczych; w XIX i na pocz. XX w. szczególną popularnością cieszyły się szlifowane serwisy szklane; na przeł. XIX i XX w. pod wpływem eur. secesji sz.r. nawiązywały tematyką i formą do wyrobów É. Gallégo lub kontynuowały dekorację z okresu wcześniejszego.
