rokitnik

rokitnik, Hippophaë,

rodzaj roślin okrytozalążkowych drzewiastych z rodziny oliwnikowatych (rokitnikowatych, Eleagnaceae);

2–3 zbliżone gat. występujące w Europie i Azji; krzewy, rzadko drzewa do 6 m wys.; pędy charakterystyczne, cierniste, z licznymi kulistymi pączkami; liście równowąskie, srebrzysto owłosione; kwiaty drobne, żółtozielone; owoc — pomarańczowoczerwone lub żółte, kuliste nibypestkowce podobne do jagody; rokitnik zwyczajny, H. rhamnoides, występuje od Europy po Himalaje, w Polsce rośnie na terenach piaszczystych nadmor.; owoce kwaśne, soczyste i bogate w wit. C, spożywane na surowo lub w przetworach; odporny na suszę, mrozy i zanieczyszczenie powietrza, objęty całkowitą ochroną gatunkową; także roślina ozdobna.