robinia biała
 
Encyklopedia PWN
robinia biała, właśc. robinia akacjowa, grochodrzew, Robinia pseudoacacia,
gatunek rośliny okrytozalążkowej drzewiastej, z rodziny bobowatych (motylkowatych);
pot. błędnie nazywana akacją białą; pochodzi ze wschodniej i środkowej części Stanów Zjedn., sprowadzona do Europy na pocz. XVII w, od tej pory w powszechniej uprawie; drzewo do 25 m wys.; pędy z cierniami; liście nieparzystopierzaste; kwiaty duże białe, wonne, zebrane w zwisające grona; owoce suche, płaskie strąki (dł. do 20 cm); często sadzona jako drzewo ozdobne i miododajne oraz gat. pionierski (na jałowych glebach); dostarcza cennego drewna (elastyczne, twarde, bardzo trudno łupliwe, lekkie, trwałe), używanego np. w stolarstwie, kołodziejstwie, bednarstwie; wyhodowano wiele odmian ozdobnych.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia