riolit

riolit

[gr. rhéos ‘prąd’, líthos ‘kamień’],

ryolit,

geol. magmowa skała wylewna składająca się gł. z minerałów jasnych, wśród których kwarc występuje w ilości 20–60% objętościowych, resztę zaś stanowią skalenie, przy czym udział plagioklazu wynosi 0–60% ich całkowitej zawartości;

szary, różowawy lub czerwonawy, zwykle o teksturze porfirowej (porfir) — w postaci fenokryształów występują gł. kwarc, sanidyn lub ortoklaz,  biotyt; piroksen, rzadziej amfibol; r. tworzy kopuły i pokrywy lawowe zalegające niekiedy na znacznej powierzchni (np. 10 tys. km² w Parku Nar. Yellowstone w USA); powszechny na obszarach kontynent., znany także z wysp oceanicznych (m.in. Islandii, W. Wniebowstąpienia oraz W. Liparyjskich, gdzie jest zw. liparytem); w Polsce znajduje się w Sudetach i G. Świętokrzyskich; stosowany jako materiał drogowy.