renovatio monetae
 
Encyklopedia PWN
renovatio monetae
[łac., ‘odnowienie monety’],
w średniowieczu wymiana wszystkich monet znajdujących się w obiegu w państwie na nowe, z potrąceniem podatku;
po raz pierwszy zastosowane prawdopodobnie w państwie Karola Wielkiego (karolińska reforma monetarna); regularną renovatio monetae stosowano w Anglii od X w. (co 5–6 lat), później w innych krajach europejskich, w Polsce od XII w. (nawet 3 razy do roku); renovatio monetae na ogół zarzucono po wprowadzeniu grosza.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia