rączka
 
Encyklopedia PWN
rączka,
staropolska jednostka miary miodu;
zazwyczaj zawierała 10 i 1/4 garnca, jednak niekiedy tylko 6, a jej wielkość wywodziła się z przeciętnych wymiarów naczyń używanych przy podbieraniu miodu; w rączkach bartnicy świadczyli dziedzicowi coroczną daninę w plastrach miodu i patoce; później także miara handlowa, zawierająca, zależnie od czasu i miejsca, 18–45 l.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia