puszka, theca,
bot. organ u roślin;
puszka
Encyklopedia PWN
1) typ torebki (owocu), otwierającej się w części szczytowej, np. u maku, tytoniu, lilii, lnu; 2) zasadnicza część zarodni mszaków, w której powstaje rodzaj zarodników, mejospory; puszka wytwarza warstwy: zewn. (stanowiące amfitecjum) i środkową (zw. endotecjum); z amfitecjum wykształca się wielowarstwowa ścianka; z endotecjum u mchów powstaje centralnie umieszczona kolumienka, a z jej zewn. części zakłada się tkanka zarodnikotwórcza (zw. archespor); puszka ma zwykle kształt kulisty lub walcowaty, barwę żółtą, brązową lub prawie czarną.
