psychiatria środowiskowa

psychiatria środowiskowa,

forma organizacyjna współcz. psychiatrii zmierzająca do podniesienia potencjału zdrowia psychicznego oraz minimalizacji skutków zaburzeń psych. (m.in. przez działania legislacyjne, adm., oświat., polit.-społ., med.);

też wszelkie formy przeciwdziałania zaburzeniom psychicznym, prowadzone w środowisku chorego, traktowane jako przedmiot i narzędzie oddziaływania leczniczego.