przeżuwanie
 
Encyklopedia PWN
przeżuwanie, ruminacja,
u przeżuwaczy żucie pokarmu zwracanego ze żwacza do jamy gębowej;
przeżuwacz nie żuje pokarmu roślinnego, pobranego bezpośrednio z otoczenia, lecz po zmieszaniu ze śliną natychmiast go połyka; przeżuwanie rozpoczyna się 15–45 min po przyjęciu pokarmu przez zwierzę, po wstępnym jego roztarciu i rozmiękczeniu w żwaczu i czepcu; zawartość żwacza zostaje wessana do przełyku wskutek tzw. odruchu odłykania i ruchami antyperystaltycznymi (antyperystaltyka) przesunięta do jamy gębowej; tutaj miazga pokarmowa zostaje dokładnie rozdrobniona, ponownie połknięta i po jej dalszym trawieniu w żwaczu i czepcu przechodzi do trawieńca — właściwego żołądka; przeżuwanie umożliwia zwierzętom-przeżuwaczom wykorzystanie pokarmu roślinnego bogatego w błonnik, prawie nie trawioną przez enzymy przewodu pokarmowego; błonnik znajdujący się w dokładnie rozdrobnionej masie pokarmowej jest rozkładany przez obecne w żwaczu i czepcu mikroorganizmy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia