przegłos

przegłos,

językozn. proces historycznofonetyczny polegający na przejściu samogłoski tylnej w przednią, jeżeli następną samogłoską sylabiczną było /i/ lub jeśli następowało niesylabiczne /j/, np. niosę : niesiesz;

zachodzi w językach indoeur., np. niem. ä, ö, ü; w języku pol. — po spółgłoskach palatalnych a przed przedniojęzykowymi (niesie — niosę).