pryscylianizm

pryscylianizm,

nieortodoksyjny ruch w chrześcijaństwie zachodnim w IV–V w., zainicjowany w Hiszpanii przez Pryscyliana (stracony 386 pod zarzutem czarnoksięstwa)

doktryna pryscylianizmu ukształtowała się pod wpływem manicheizmu; zwolennicy pryscylianizmu ciało ludzkie uznawali za dzieło szatana, praktykowali ascezę, negowali realność wcielenia Syna Bożego i rozróżnienie osób w Trójcy Świętej.