proso, Panicum,
rodzaj z rodziny wiechlinowatych (traw);
proso
Encyklopedia PWN
ok. 550 gat. roślin jednorocznych lub wieloletnich, występujących dziko lub uprawianych gł. w strefach międzyzwrotnikowej i podzwrotnikowej. Jedną z najstarszych roślin zbożowych jest proso zwyczajne, P. miliaceum, jednoroczna roślina jara, w zasadzie samopylna; źdźbło, wysokość do 1,5 m, oraz liście owłosione; kwiatostan — wiecha zwisła, rozpierzchła lub wyprostowana, o kłoskach jednokwiatowych, okrytych 3 plewami; owoc — prawie kulisty ziarniak zrośnięty z plewkami; powszechnie uprawiane we wschodniej Europie oraz wschodniej i południowo-wschodniej Azji na ziarno (do wyrobu kaszy jaglanej), też jako roślina pastewna; ponadto uprawia się w południowej Afryce, na Madagaskarze, w Ameryce Południowej i w południowej części Ameryki Północnej proso olbrzymie, P. maximum, wieloletnią, cenną roślinę pastewną, wysokość do 2 m; na Płw. Indyjskim i na Cejlonie na konsumpcyjne ziarno — P. miliare.
