proca
 
Encyklopedia PWN
proca,
broń miotająca w postaci złożonego we dwoje rzemienia lub sznura, z którego wyrzuca się pocisk kamienne;
broń myśliwska i wojenna ludów pierwotnych (obecnie w Ameryce Południowej, Oceanii, Indonezji); używana także przez wojowników pieszych (procarzy) w starożytności i średniowieczu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia