prawo morskie,
zespół norm, regulujących stosunki związane z działalnością człowieka na morzu, polegające na korzystaniu z morza i eksploatacji jego zasobów; w węższym znaczeniu — prawo żeglugi mor. (ang. shipping law)
prawo morskie
Encyklopedia PWN
; stanowi złożoną dziedzinę prawa, obejmującą normy o różnym charakterze i należące, w ogólnie przyjętej systematyce, do różnych gałęzi prawa; prawo morskie składa się z: prawa morskiego międzynar. publicznego, prawa morskiego adm., prawa morskiego karnego, prawa morskiego cywilnego (handl.), prawa morskiego międzynar. prywatnego (prawo morskie kolizyjne) i prawa morskiego pracy; funkcjonalne powiązanie elementów publicznoprawnych i prywatnoprawnych w instytucjach prawa morskiego powoduje stosowanie dla prawa morskiego własnej, tradycyjnej systematyki; w Polsce od 2001 obowiązuje Kodeks morski, który zastąpił, kilkakrotnie nowelizowany, Kodeks morski z 1961; źródłami pol. prawa morskiego oprócz ustaw i przepisów wykonawczych są umowy międzynarodowe.
