powstanie zabajkalskie
 
Encyklopedia PWN
powstanie zabajkalskie 1866,
bunt zesłańców pol. (ponad 700 osób) skierowanych do budowy bajkalskiej drogi obwodowej;
poprzedzone spiskiem zawiązanym 1865; spiskowcy zakładali, że pokonają straże wojsk. i przedrą się do Chin; nad całością przygotowań czuwał N. Celiński, wspomagany przez: K. Arcimowicza, L. Eliaszewicza, W. Kotkowskiego, J. Rejnera, G. Szaramowicza i E. Wrońskiego; powstanie rozpoczęło się 24 VI 1866, zesłańcy zdobyli broń i konie, utworzyli 2 oddziały konne i piechotę; po nierównej bitwie z wojskami ros. zrozumieli, że dotarcie do Chin jest niemożliwe i ukryli się w tajdze; przywódcy (Celiński, Eliasiewicz, Kotkowski, Rejner, Szaramowicz) zostali ujęci i sądzeni w Irkucku i skazani na karę śmierci.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia