polielektrolity

polielektrolity,

polimery z ugrupowaniami jonowymi lub ulegającymi jonizacji.

Dzielą się na: polikwasy, polizasady, polisole i poliamfolity (zawierają w cząsteczce polimeru zarówno kwasowe, jak i zasadowe grupy jon.); termoplast. polimery zawierające ugrupowania jon. są zw. jonomerami. Ugrupowania jon. (jonizujące) w polimerze umożliwiają wytworzenie trwałych dyspersji wodnych (np. poliuretanowych), w których zjonizowany łańcuch polimeru odgrywa rolę środka powierzchniowo czynnego. Przykładami polikwasów są: poli(kwas akrylowy), kwas polistyrenosulfonowy, etery celulozy, polizasad — poliwinylopirydyna, poliwinyloamina, polietylenoimina, a przykładem poliamfolitu jest kopolimer kwasu metakrylowego i 4-winylopirydyny. Dzięki specyficznym właściwościom (jak: rozpuszczalność w wodzie, interakcje z naładowanymi cząstkami i powierzchniami oraz zdolność do adsorbowania się na powierzchni nienaładowanych cząstek, które w wyniku tej adsorpcji przyjmują ładunek elektr.) są stosowane jako stabilizatory emulsji i pianek, środki dyspergujące, modyfikatory reologicznych właściwości zawiesin wodnych, składniki preparacji (apretur) włók., zagęstniki w przemyśle spoż., farm. i kosmetycznym, przegrody półprzepuszczalne, zmiękczacze wody i wiele innych.