piszczałka

piszczałka:

1) ludowy instrument muz. z grupy aerofonów wargowych; rurka drewniana lub z kory wierzbowej, zaopatrzona w otwór wargowy i 3–7 otworów bocznych;

2) w instrumentologii — termin określający tę część aerofonu, w której wskutek drgania słupa powietrza powstaje dźwięk; ze względu na sposób wzbudzania drgań piszczałki dzielą się na wargowe i stroikowe; w piszczałkach wargowych dźwięk powstaje przez tarcie powietrza o krawędź otworu (wargę), w stroikowych — dzięki drganiu pobudzanego strumieniem powietrza stroika; o wysokości dźwięku piszczałki decyduje jej długość, a o barwie brzmienia — kształt, materiał i menzura (stosunek długości piszczałki do jej przekroju).